Soms wordt je blij van een kleine opdracht. Ons lid Mari Smits hielp een Braziliaanse vorig jaar bij het verwerven van een Pools paspoort. Haar opa was Pools, maar was na een verblijf van enkele jaren in Nederland, naar Brazilië geëmigreerd. Had opa tijdens zijn verblijf in Nederland niet de Nederlandse nationaliteit gekregen, zo luidde de vraag van de Poolse autoriteiten? Nee dus, bleek. Soms heeft een opdracht dus ook praktisch nut. De klant en haar advocaat waren zo vriendelijk om Mari te melden dat ze nu een Pools paspoort kan aanvragen.
Lees het blog dat Mari hierover schreef.
Het passagiersschip m.s. “Oranje” van de Stoomvaart Maatschappij ‘Nederland’ (SMN) is misschien wel het meest iconische schip uit de nationale maritieme geschiedenis. De “Oranje” werd in 1938 in Amsterdam tewatergelaten en gedoopt door Koningin Wilhelmina. In 1979 zonk het op weg naar de sloop als Italiaans schip onder de naam “Angelina Lauro” in de Stille Zuidzee. In de Tweede Wereldoorlog was het een hospitaalschip. Na de oorlog verzorgde het lijndiensten en cruises naar Azië en Australië. Veel Nederlanders hebben met het schip gereisd.
Het schip duikt dan ook regelmatig op in het werk van Micha Cluysenaer. Regelmatig ontvangt zij genealogische vragen die betrekking hebben op het schip. En ooit schreef zij een lesbrief en kleine tentoonstelling over de kunstenaar die het luxe scheepsmeubilair ontwierp. Er zijn ook persoonlijke herinneringen. Als achtjarig meisje was Micha’s moeder aan de hand van haar ouders aanwezig bij de tewaterlating. En uit haar tijd bij Stichting Pelita kent zij verhalen van cliënten die na de oorlog ziek en verzwakt uit Japanse interneringskampen terugkwamen. Lees hier Micha’s verhaal.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.
Historica Willy Hilverda richt zich onder meer op verhalen van landschap, dorp of stad. Aan de muur bij haar pake en beppe in Marssum hing een tegeltje van de Algemene Nederlandse Landarbeidersbond. Maar haar pake was arbeider in de zuivelindustrie en geen landarbeider. Hoe zit dat? Willy schreef een blogpost met een antwoord over haar vraag aan de hand van het jubileumboek Veertig jaren Nederlandse Landarbeiders Bond uit 1940.
Margaret Leidelmeijer is gespecialiseerd in koloniaal erfgoed en oorlogserfgoed van het voormalige Nederlands-Indië. Tijdens onderzoek voor de Indonesische regering, die de Ombilin-kolenmijnen in Sawahlunto in West-Sumatra met de bijbehorende spoorlijn en haven, wilde voordragen als UNESCO-werelderfgoed, kruiste de Delftse spoorwegingenieur Jacobus Leonardus Cluysenaer (1843-1932) haar pad. Het ‘totaalconcept’ van mijnen, spoorlijn en haven werd eind negentiende eeuw door Cluysenaer bedacht en ontworpen.
Als ingenieur wilde Cluysenaer vernieuwingen toepassen in de bouw van de spoorlijn. En vanuit sociale motieven wilde hij de regionale welvaart bevorderen en goede werkomstandigheden creëren voor vrije arbeiders. Mooie idealen, maar de praktijk bleek anders. Zijn plan uit 1875 belandde in de ijskast vanwege de peperdure Atjeh Oorlog. Pas jaren later werd het project uitgevoerd. Uiteindelijk werd er 'iets groots verricht’, maar dat gebeurde nu wel over de ruggen van dwang- en contractarbeiders die onder erbarmelijke omstandigheden moesten werken.
Het technologische systeem heeft inmiddels de status van Unesco Werelderfgoed.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden. Lees hier Margarets verhaal.
De vereniging Ondernemers in Geschiedenis heet Inge Groenen welkom als nieuw lid. Informatie over haar activiteiten als zelfstandig historicus vindt u op haar bureaupagina op deze website.
Voor geboren en getogen Gouwenaar Jesse Poiesz is het Nederlands Volksbuurtmuseum, aan de noordkant van het centrum van de stad Utrecht, zijn plaats van herinnering. In 2012 deed de pas afgestudeerde cultuurhistoricus hier ervaring op in het ontsluiten van geschiedenis voor een groot publiek. Het Volksbuurtmuseum helpt Jesse herinneren aan wat hij als historicus belangrijk vind. Hij is als gastheer nog steeds actief voor het museum.
Lange tijd was geschiedenis het verhaal van Grote Mannen die Grootse Dingen verrichtten. Een Volksbuurtmuseum zorgt ervoor dat de rol van de kleine man in de geschiedenis niet wordt vergeten. Het helpt ons herinneren dat alles wat we doen ooit geschiedenis zal zijn. En dat alles wat we doen ertoe doet. Maar het laat ook zien dat het verleden niet perfect was. Achter de ‘nostalgie’ van een volksbuurt schuilt vaak een harde realiteit. Lees hier zijn verhaal.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.
‘Onze Lieve Vrouwe van de Verschenen Ontvangenis’, zoals de vertaling uit het Portugees luidt, werd in 1930 door paus Pius XI tot beschermheilige van Brazilië verklaard. Een beeldje van haar staat in een muurkastje aan de buitenmuur van de kapel op het landgoed van de voormalige Volkshogeschool in Berg en Dal, net buiten Nijmegen. Hoe belandt een beeldje van deze Braziliaanse heilige in het Nederlandse Berg en Dal? Het blijkt een souvenir uit 1955 van de Nederlandse emigranten van Holambra, als dank voor de geestelijke steun tijdens de moeizame start van de nederzetting.
Renate Stapelbroek woont in Berg en Dal en werkt aan een proefschrift over de omgang van nakomelingen van Nederlandse emigranten uit Brazilië met hun verleden. Wie had gedacht dat zo dicht bij huis een tastbare herinnering was te vinden. Lees hier Renates verhaal over de heilige en de geschiedenis van het beeldje.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.
Jeroen Verhoog stelt dat ‘nature’ en niet ‘nurture’ hem tot historicus heeft gemaakt. Maar toch? Neem nou bijvoorbeeld de Ruïne van Brederode in Jeroens geboortedorp Santpoort. Wat voor rol speelde dit imposante overblijfsel uit de Middeleeuwen in zijn neiging tot het historische speelveld? ‘Zijn’ ruïne figureerde in de lotgevallen van Pim, Fris en Ida, romanfiguren van streekgenoot Godfried Bomans. Daarna is hij veel gaan lezen over geschiedenis, niet alleen over de middeleeuwen, maar over alles wat hem interesseerde. Nu is hij een historische alleseter. De Ruïne van Brederode was zijn broedmachine. Lees hier zijn verhaal.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.
Na een verhuizing ontdekte Paula van Rooij in haar nieuwe woonomgeving in een park van Rijswijk een donkergrijze stenen obelisk met zwarte plaquettes. Op deze plek stond blijkbaar ooit Huis ter Nieuburch dat stadhouder Frederik Hendrik in de eerste helft van de zeventiende eeuw hier liet bouwen. Hier vonden de vredesonderhandelingen plaats tussen het Frankrijk van Lodewijk XIV en onder meer de Nederlanden, Engeland, Spanje en Duitsland. De strijdende partijen namen hun intrek in de twee uiterste vleugels van het paleis. In 1697 werd hier de Vrede van Rijswijk getekend. Wat rest is het bescheiden Rijswijkse Bos en deze zogenaamde Naald van Rijswijk.
Op deze plek van herinnering voelt Paula zich klein en nietig. De geschiedenis van de plek stemt haar melancholisch. De geschiedenis dendert voort. Haar gezin maakt er maar kortstondig deel van uit. Maar het heden roept. Lees hier Paula's verhaal.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.
Jan Janssen beschrijft hoe in de jaren vijftig en zestig zijn Noord-Limburgse geboortedorp Horst uitgroeide tot het centrum van de tuinbouw tussen Peel en Maas. Ondernemingszin, leergierigheid, een pragmatische instelling, een sterk arbeidsethos en een uitgebreid netwerk van lokale en regionale landbouwcoöperaties stonden aan de basis van de opkomende welvaart, krachtig gesteund door het gemeentebestuur. De pers typeerde Horst graag als het ‘Wageningen van het Zuiden’. Een grondige herstructurering van het landbouwkennissysteem in Nederland ten gunste van de universiteit in Wageningen betekende het einde van het onafhankelijke onderzoek en onderwijs in Horst. Lees hier zijn verhaal.
Onze vereniging Ondernemers in Geschiedenis sloot haar jubileumjaar 2018-2019 feestelijk af met de presentatie van een online ledenmagazine met daarin 18 prachtige verhalen over betekenisvolle erfgoedplekken, geschreven door onze leden.